- viðrauki
- m. augmentation, addition.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.
rauki- — *rauki , *raukiz germ., stark. Maskulinum (i): nhd. Rauch; ne. smoke (Neutrum); Rekontruktionsbasis: an., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Hinweis: s. *raukjan; … Germanisches Wörterbuch
raukimas — raukìmas sm. (2) 1. KlvrŽ → raukti 1. 2. K, Bd klostė: Sudeda andaroko raukimùs Krn. Ant raukimo siūlės užsiūta juoda šilkinė linta I.Simon. Nenorėk, kad suplyšusiam andaroke dar raukìmai gražūs būtų Srv. 3. susiglamžiusi, susiraukšlėjusi… … Dictionary of the Lithuanian Language
raukimas — rauki̇̀mas dkt. Kaktõs rauki̇̀mas tàvęs anaiptõl nepuošia … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
raukinė — raukìnė sf. (2) euf. užpakalis: Uždaryk raukìnę! Kl. ^ Ta visada susiraukusi kaip raukinãlė Yl … Dictionary of the Lithuanian Language
raukiklis — raukìklis sm. (2) 1. NdŽ prietaisas, įnagis klostėms suraukti. 2. Mdž tech. kamštis, aklė … Dictionary of the Lithuanian Language
raukti — raũkti, ia, ė; R, N, K, Sut, I, M 1. tr. daryti raukšlėtą (veido dalį, veidą): Sakė jis, kaktą raukdamas J. Kam raukì kaktą – greit būsi senas (juok.) Vb. Eisiu gult, rodos, kaktą tik raũkia Gs. Bloga nuotaika raukė vyriškio kaktą rš. Kaip… … Dictionary of the Lithuanian Language
nuraukti — nuraũkti, ia (nùraukia Krš), nùraukė tr. 1. padirbti (nagines): Tu mun nagines nuraukei ant vienos pusės Kal. 2. BzF163 mažinant akių skaičių, baigti megzti, nulaidyti: Nuraukiù štrumpą megzdamas K. Gana benerti, nuraũk kojinę: rauk ir… … Dictionary of the Lithuanian Language
raukietas — 1 raukietas sm. (1) raukšlė: Ta[vo] ausų didžiuliai raukietai Rod … Dictionary of the Lithuanian Language
Rauch — Dunstschleier; Qualm; Dunst * * * Rauch [rau̮x], der; [e]s: von brennenden Stoffen [in Schwaden] aufsteigendes Gewölk aus Gasen: dicker, schwarzer Rauch; der Rauch einer Zigarette, aus einer Pfeife; der Rauch steigt in die Höhe, breitet sich aus … Universal-Lexikon
Rauch — Sm std. (9. Jh.), mhd. rouch, ahd. rouh m./n., as. rōk Stammwort. aus g. * rauki m. Rauch , auch in anord. reykr, ae. rēc, afr. rēk. Das Wort ist abgeleitet aus dem in riechen vorliegenden starken Verb, dessen ursprüngliche Bedeutung aber rauchen … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
raukti — raũkti vksm. Kám rauki̇̀ kãktą, véidą?! … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas